|
Körpə vaxtımızdan sevilirik valideynlərimiz tərəfindən… Özümüzdə sevirik balaca vaxtlarımızdan. Adicə iki balaca oğlan və qız uşağı parkda gəzərkən bir-birinə yaxınlaşırlar və valideynləri onları çağıranda ayrılmaq istəmirlər elə sevgi uşaqlıqdan başlayır.
Sonra böyüyürlər uşaqlar məktəbə gedirlər elələridə varki məktəbdə vurulur bir qıza və böyüdükdən sonra, gənc olandan sonra evlənirlər. Elə insanlar varki universitetdə tanış olurlar və vurulurlar. Sevgi çox gözəl hissdir amma həmdə qəlb qırandır! Sevəndə məncə xarakterə və ürəyə görə sevmək lazımdır. Gözəllikdə lazımdır amma ki elə qız varki gözəldir amma qəlbdən çirkin, soyuq qanlı insan olur! Elə oğlanlarımızda varki subay qalmağı xoşlayırlar, gündə bir qız el arasında desək fırladırlar. Belə də qızla və oğlanlar arasında sevgiyə inam qalmır və sevgi yoxdur anlamı yaranır gənclər arasında! Amma elə oğlanlarda varki qızı həqiqətən sevir qızlar isə varlı birisini qəlbi sevməyə, ərə getməyə razı olurlar oğlanın yaraşıqlı və varlı olduğuna gorə. Sonralar çox peşman olurlar qızlar və ömürlərinin ən pis səhvlərini etdiklərini anlayırlar!
Sevgini heç vaxt pul ilə ölçməyin sevgi bir ülvi hissdir! Sevməyin (vurulmağın) bir çox növləri var:
1) Vurulmaq olur ilk baxışdan və içəridə insan hiss edirki bir sevgi qığılcımı keçir
2) Elə sevgidə olurki qızlara aiddir onlar pul var dövlət xatirinə sevirlər və yaxudda valideynlərin sözlərindən çıxa bilmirlər xoşu gəlmədiyi insani məcbur sevirlər.
Və sairə…
Hörmətli İSTİFADƏÇİLƏR sizlərə bir neçə sual:
1) İlk baxışdan sevgiyə inanırmısınız?
2) Nə vaxtsa ilk baxışdan vurulmusunuzmu və sizcə sevgi varmı???
Öz fikirlərinizi bildirməyi unutmayın!
| 
[/center]
